Autor: Marta Matuszewska, radca prawny w TSL, Legal & Compliance Manager, mediator
Terminowe dostarczenie przesyłki to jeden z podstawowych obowiązków przewoźnika. Jednak opóźnienia w dostawie to codzienność w branży transportowej. Czy przewoźnik zawsze ponosi odpowiedzialność za nieterminowość? Jakie przepisy regulują te kwestie? W tym artykule przyjrzę się zasadom odpowiedzialności przewoźnika za opóźnienia na gruncie Prawa przewozowego oraz Konwencji CMR, a także omówimy, jak dochodzić roszczeń w takich przypadkach.
Odpowiedzialność przewoźnika na gruncie Prawa przewozowego
Zasady odpowiedzialności
Zgodnie z Prawem przewozowym, przewoźnik odpowiada za szkodę wynikłą z opóźnienia w dostawie, chyba że wykaże, iż opóźnienie było wynikiem okoliczności, których nie mógł uniknąć ani zapobiec ich skutkom. Odpowiedzialność przewoźnika ma charakter domniemania winy, co oznacza, że to na nim spoczywa obowiązek udowodnienia, że opóźnienie było niezależne od jego działań.
Przykłady okoliczności wyłączających odpowiedzialność:
Zakres odpowiedzialności
Odszkodowanie za opóźnienie w dostawie nie może przekroczyć podwójnej wysokości przewoźnego (art. 83 ust. 1 Prawa przewozowego).
Odpowiedzialność przewoźnika na gruncie Konwencji CMR
Zasady odpowiedzialności
Konwencja CMR reguluje międzynarodowy przewóz drogowy towarów i wskazuje, że przewoźnik odpowiada za opóźnienia w dostawie, jeśli nie udowodni, że były one wynikiem okoliczności, których nie mógł uniknąć. Podobnie jak w krajowym prawie przewozowym, odpowiedzialność przewoźnika ma charakter domniemania winy.
Określenie opóźnienia
Zgodnie z art. 19 Konwencji CMR, opóźnienie ma miejsce, jeśli:
Zakres odszkodowania
Odszkodowanie za opóźnienie w dostawie na gruncie Konwencji CMR jest ograniczone do wysokości przewoźnego (art. 23 ust. 5). W praktyce oznacza to, że przewoźnik nie ponosi odpowiedzialności za straty pośrednie, takie jak utrata zysków przez odbiorcę.
Czy można zastrzec karę umowną za opóźnienie w dostawie?
Dlaczego kary umowne za opóźnienie w dostawie są nieskuteczne?
Polskie przepisy przewozowe oraz Konwencja CMR jasno stanowią o szkodzie i limitach odpowiedzialności przewoźnika.
Kara umowna jest instrumentem, który pozwala nie wykazywać szkodę, wystarczy wskazać jedynie niedotrzymanie obowiązku, którego wykonanie zostało zastrzeżone pod rygorem obciążenia karą umowną. Uważa się więc, że jeśli ustawodawca mówi o szkodzie, to oznacza, że kara umowna jest sprzeczna z przepisami i nieważna. Nie można bowiem w umowie przewozu zmieniać zasad odpowiedzialności przewoźnika określonych w przepisach prawa, w tym też nakładać sankcji finansowych wykraczających poza przewidziane limity.
Kara umowna za opóźnienie na załadunek – kiedy jest dopuszczalna?
Inaczej wygląda kwestia opóźnień związanych z załadunkiem, o których przepisą nie stanowią. Co oznacza, że można zastrzec karę umowną i nie są objęte limitami odpowiedzialności przewidzianymi w prawie przewozowym i Konwencji CMR.
Przykład:
W umowie przewozu przewidziano karę umowną w wysokości 200 zł za każdą godzinę opóźnienia w podstawieniu pojazdu pod załadunek. Ponieważ załadunek jest czynnością dodatkową, kara umowna za nieterminowość w tym zakresie jest zgodna z prawem.
Jak dochodzić roszczeń za opóźnienia?
1. Sporządzenie reklamacji
W przypadku opóźnienia w dostawie należy złożyć reklamację do przewoźnika. W reklamacji warto uwzględnić:
2. Dowody potwierdzające opóźnienie
Kluczowe dokumenty:
3. Zwrócenie uwagi na terminy reklamacyjne
4. Odszkodowanie za opóźnienie
Roszczenie powinno być wyliczone na podstawie wysokości przewoźnego. Jeśli powstały dodatkowe szkody (np. utrata wartości towaru), należy udowodnić ich powiązanie z opóźnieniem.
Przykład praktyczny: Opóźnienie dostawy produktów spożywczych
Spółka ABC zleciła transport produktów spożywczych z Polski do Niemiec. Przewoźnik XYZ miał dostarczyć towary w ciągu 48 godzin. Z powodu braku koordynacji na załadunku oraz problemów na trasie, przewoźnik dostarczył przesyłkę po 72 godzinach. W wyniku opóźnienia część towarów uległa przeterminowaniu. Odbiorca towaru wykazał wartość szkody, przedstawiając kalkulację, protokół szkody i faktury.
Odpowiedzialność przewoźnika:
W tym przypadku przewoźnik XYZ musiał zwrócić przewoźne jako rekompensatę, ponieważ nie udowodnił, że opóźnienie wynikało z przyczyn niezależnych.
Wnioski i praktyczne porady
Podsumowanie
Przewoźnik ponosi odpowiedzialność za opóźnienia, jeśli nie wykaże, że wynikły one z przyczyn niezależnych. Dochodzenie roszczeń wymaga jednak dokładnego udokumentowania zdarzenia oraz terminowego złożenia reklamacji. Warto znać swoje prawa i obowiązki na gruncie Prawa przewozowego i Konwencji CMR, aby skutecznie bronić swoich interesów.